Ik heb een steen verlegd…
Mijn man was directeur van een baggermaatschappij. In de tijd dat hij in de stichting “Vrienden van Dr.Engelsoord” zat (het bejaardenhuis dat hier voorheen gevestigd was), regelde hij wel eens rondvaarten voor de mensen die hier toen woonden. Bij het uitzoeken van de kamers, koos ik daarom kamers met uitzicht op de sluis. Ik dacht: “Als hij strakjes weer een beetje kan lopen, kunnen we daar eens gaan kijken.”
Maar niet lang nadat we hier kwamen wonen, werd mijn man ontzettend ziek. Op een nacht werd ik bij hem geroepen door de zuster. Ik zag gelijk aan zijn gezicht ‘zo is het goed’. Hij is opgebaard in zijn kamer en dat hebben ze zó ontzettend mooi gedaan! Hij lag er zo rustig en tevreden bij. Zó kan ik hem onthouden.
We hadden twee kamers naast elkaar, omdat mijn man ’s nachts veel in de weer was. Ik sliep bijna niet meer. Dat was thuis ook al zo en als hij dan viel ’s nachts, moest ik steeds de thuiszorg bellen om te helpen. Alleen kon ik dat niet meer. We hadden veel hulp, overdag kwamen ze de hele dag door. Samen namen we het besluit om hier te komen wonen, we stonden er voor de volle 100% achter. Ondanks alle steun die we kregen, van casemanager tot aan de gemeente, ging het thuis niet meer. Die steun ervaar je als prettig in die moeilijke tijden, maar neemt niet weg dat ook onze kinderen zich hoe langer hoe meer zorgen maakten.
Ik heb hier veel meer rust, omdat er hele goede verzorging is. Het is hier allemaal perfect geregeld. En zeker nu mijn man is overleden; in het luxe appartement waar we eerst woonden, was ik nu helemaal alleen geweest. Ik ben echt blij om hier te zijn. Ze doen ontzaglijk leuke dingen: aspergebuffet, chinees buffet of er is muziek, Dan ga ik even, maar ik vind het ook fijn dat ik hier zo privé ben, dat ik kan doen en laten wat ik wil. Ik heb niet zo’n behoefte om veel in de gemeenschappelijke ruimte te zijn. Ik vermaak me wel, met het vele bezoek dat ik krijg. De dingen die ik graag had zijn hier en de herinneringen zitten in mijn hoofd.
Ik lees graag. Als het mooi weer is, zet ik de deur open en een stoel buiten. Dan geniet ik van de kleine dingen: een stelletje merels, de kinderen die langs komen fietsen of de honden die worden uitgelaten. Of ik zit in de binnentuin, die is ook heel mooi.
Mevrouw vd Wetering
Bewoonster begane grond
