Een thuis voor mensen die niet meer thuis kunnen wonen
Vorig jaar kwam het moment dat het thuis niet meer ging. De structuur die Theo nodig heeft, konden we hem met thuiszorg en dagopvang onvoldoende bieden. We hadden een beetje een idee van wat er was en toen de casemanager ons wees op De Bolder, hebben we daar naar gebeld. Het was direct een heel warm en prettig gesprek. Suzanne stelde voor: “Kunnen we niet een keer bij pap en mam op bezoek komen?” De klik die Theo tijdens dat bezoek direct met Jeffrey had, was opvallend. Alsof het al 20 of 30 jaar vrienden waren. Toen heel kort daarna het telefoontje kwam dat er plek voor hem was, hoefden wij ook geen seconde meer te denken, we hebben direct ‘ja’ gezegd. Iets beters hadden we hem niet kunnen gunnen. Hij is hier echt op z’n plek. Hij voelt zich veilig en op zijn gemak. Ik zie hem heel vaak lachen. Een klein stukje van de oude Theo komt weer omhoog.
Theo is boekhouder geweest, was altijd bezig met geld en kasboeken. Als hij nu heel onrustig is, dan heeft hij op het kantoor van Jeffrey een bureau waar hij sommen maakt of het dagmenu overschrijft. Of hij ‘notuleert’ tijdens een werkoverleg. Theo voelt zich dan heel belangrijk, hij hoort erbij. Hij is gezien en gehoord.
Ook wij, als familie, voelen ons gezien en gehoord hier. Die grote stap, van niet meer bij elkaar wonen, is eigenlijk als vanzelf gegaan. Je wordt ongemerkt aan de hand meegenomen in het proces. Het voelt heel vertrouwd. Het is echt een woonplek, een thuis voor mensen die niet meer thuis kunnen wonen. Daarom ga ik hier ook nooit met een verdrietig gevoel weg. Ondanks dat Theo best wel eens een verdrietige dag heeft of niet lekker in zijn vel zit. Ze zijn er voor hem. Ze geven hem aandacht of knuffelen hem, omdat ze weten dat hij een heel lijfelijke man is. Ze nemen de moeite om iemand echt te leren kennen, in de kern, en handelen daarnaar. Het welzijn van de bewoners is in de Bolder prioriteit nummer 1. Dat geeft ons vertrouwen om hier de deur dicht te doen als we weggaan. Dit is zoals je het wilt.
Mevrouw Dewitte en Tinie Lebens,
Vrouw en dochter van Theo Dewitte, bewoner van De Bolder
De heer Dewitte en Zorgondernemer Jeffrey Gielkens.